زود آمده ای

ای آقا...
ای آن که بهارِ باور دهکده ای . . .
در تلاطم گناه هایمان . . .
در فکر شکوه آفت زدگی باغ مایی . . .
آقا . . .
ترسی وجود مرا فرا گرفته است . . .
ترسی که در وقت ظهور...
یک عده بگویند:کجا آقا؟!
زود آمده ای...
پ.ن:جمعه های بی تو تکرار شد...