در واقع خیرخواهی ائمه (ع) در حق انسان ها همواره وجود داشته و همواره در حق بشر ایثار می کردند. نمونه ی این ایثار و خیر خواهی را می توان در عاشورای حسینی دید. در جایی که امام حسین(ع) خود و تمام خانواده اش را برای نجات بشریت قربانی می کند.
ائمه اطهار (ع) همواره به فکر امت بوده اند و زندگی خود را وقف مردم کرده اند به طریقی که امام صادق (ع) می فرمایند : “والله لانا ارحم بکم منکم بانفسکم ” به خدا قسم ما امامان از شما به خودتان مهربان تریم.
در واقع خیرخواهی ائمه (ع) در حق انسان ها همواره وجود داشته و همواره در حق بشر ایثار می کردند. نمونه ی این ایثار و خیر خواهی را می توان در عاشورای حسینی دید. در جایی که امام حسین(ع) خود و تمام خانواده اش را برای نجات بشریت قربانی می کند.
در جای دیگر امام صادق (ع) می فرمایند “والله ان الله اشد حبا لکم منا” به خدا قسم که خداوند شما(بندگان) را بیش از ما(ائمه)دوست دارد.
در تاریخ آمده است پیامبر اکرم(ص) مهریه ی حضرت فاطمه (س) را ۵۰۰ درهم تعیین کرده بودند. وقتی حضرت فاطمه این را می شنوند میفرمایند : “پدر جان فرق من با بقیه ی انسان در چیست؟ ” پیامبر (ص) از او می پرسد تو چه مهری مخواهی؟ در جواب می گوید: من از خدا شفاعت گنهکاران امت را می خواهم. حضرت محمد (ص) پرسیدند چگونه به این نتیجه رسیدی؟ایشان گفتند : دیدم قلب شما درگیر امتتان است وخواستم این دغدغه ی شما را بر طرف سازم.
در این موقع جبرئیل امین نازل شد و طاقه
ای حریر از آسمان آوردند که بر روی آن نوشته شده بود: ” جعل الله مهر فاطمة
الزهراء شفاعة المذنبین من أمة أبیها” به این معنا که خداوند مهر فاطمه
سلام الله علیها را شفاعت امت پدرش قرار داد
