سبزپوش بی نشان حسن
یا امام مجتبی؛
ای بی نشانه ای که خدا را نشانه ای
هر سو نشان توست ولی بی نشانه ای
ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪﯼ,ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺎﻩ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺭﺣﻤﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﻫﺮﮔﺎﻩ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺴﺠﺪ ﻣﯽ شدی ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﯽ کردی ﻭ ﻣﯽ گفتی:
» ﺍﻟﻬﯽ ﺿﯿﻔﮏ ﺑﺒﺎﺑﮏ ﯾﺎ ﻣﺤﺴﻦ ﻗﺪ ﺍﺗﯿﺘﮏ ﺍﻟﻤﺴﯽﺀ ﻓﺘﺠﺎﻭﺯ ﻋﻦ ﻗﺒﯿﺢ ﻣﺎ ﻋﻨﺪﯼ ﺑﺠﻤﯿﻞ ﻣﺎ ﻋﻨﺪﮎ ﯾﺎ ﮐﺮﯾﻢ»
» ﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻦ ! ﺍﯾﻦ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺗﻮﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺗﻮ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ، ﺍﯼ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎﺭ
ﺑﻨﺪﻩ ﺗﺒﻬﮑﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻩ، ﭘﺲ ﺩﺭﮔﺬﺭ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺯﺷﺖ ﻭ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ
ﻧﯿﮑﯿﻬﺎﯼ ﺧﻮﺩﺕ»
ﻭ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ:
ﺍﯼ ﮐﺮﯾﻢ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﯾﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺠﺘﺒﯽ
ای # "سبزپوش بی نشان مدینه"؛؛؛
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻩ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﺑﺮ ﺷﯿﻌﯿﺎﻧﺖ ﻣﻨﺖ ﺩﻩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻭ ﻃﺎﻋﺖ ﺧﺪﺍﯼ ﺭﻫﻨﻤﻮﻥ ﺑﺎﺵ!
پی نوشت:خطاب به برادر بزرگوارش حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام عرضه میداریم:
باید نوشت روی ضریح جدید تو
یک سنگ قبر کهنه ندارد حسن،حسین
بروزم یه سر بزن
یا علی...