عاشقانه های صحن گوهرشاد

وقتی دلم از عالم و آدم میگیرد، جایی را سراغ ندارم بجز کنجِ دنج صحن گوهر شاد تا اشکهایم را لابه لای برگه های امین الله هدیه ات کنم..
نمی طلبی آقا؟ راضیم به رضای تو یا رضا جانم. . .